چگونه می توان با مگس های عزادار مبارزه کرد؟

مرحله 1: به گیاهان خود نگاه دقیق تری بیندازید
اول از همه، تمام گیاهان خود را بررسی کنید. اما واقعاً تمام گیاهان شما! آیا مگس های عزادار را روی بیش از یک گیاه تشخیص می دهید؟ سپس در اسرع وقت گیاهان آلوده را از گیاهان هنوز تمیز جدا کنید. این نه تنها مانع از عبور آسان مگس های عزا می شود. همچنین فضای کمتری برای تخمگذاری وجود دارد. این به نوبه خود از آفت مگس های عزا می کاهد.

همیشه گیاهان جدید را از نظر قارچ، بیماری و آفات بررسی کنید. چه بسا گیاه جدیدی آن مگس های عزادار مزاحم را با خود برده باشد. با بررسی گهگاهی گیاهان، در بیشتر موارد به موقع خواهید بود. و چون متوجه می‌شوید که عزاداری به سرعت پرواز می‌کند، کنترل هنوز امکان‌پذیر است.

مرحله 2: آبیاری گیاه را متوقف کنید
از قوطی آبیاری خودداری کنید. و منظور ما یک هفته نیست! خیر، این را حداقل 2 هفته نگه دارید. به خصوص در اواخر تابستان مشکلی نیست که گیاه آب کمتری دریافت کند.

با قطع آبیاری خاک خشک می شود. در چنین لحظه ای هیچ رطوبتی وجود ندارد که لاروها بتوانند در آن تخم بگذارند! واتر استاپ پوسیدگی ریشه را نیز کاهش می دهد.

علاوه بر آب ندادن، می توانید روی خاک گلدان شن بپاشید. بیشتر مگس های عزادار نمی توانند از شن عبور کنند و لاروها نیز به دلیل تراکم ماسه نمی توانند فرار کنند.

مرحله 3: شراب را به خاک اضافه کنید
آیا هنوز یک بطری باز شراب در خانه دارید؟ یا دوست دارید یک نوشیدنی بخورید؟ سپس توصیه می کنیم نصف دیگر شراب را در سینی بریزید. شرم آور به نظر می رسد، اما هیچ چیز نمی تواند دور از حقیقت باشد!

ریختن شراب در سینی ها احتمال ناپدید شدن مگس های عزادار را زیاد می کند. این باعث صرفه جویی در هزینه ها برای گیاهان جدید می شود!

درست مثل شما مگس های عزادار شراب را دوست دارند. به محض اینکه کمی به شراب نزدیک شوند یکی یکی غرق می شوند. بهتر است ظرف را با پلاستیک بپوشانید و سوراخ هایی در آن ایجاد کنید. این امر احتمال فرار مگس های تشییع جنازه را کاهش می دهد.

مرحله 4: نماتدها را بین ریشه ها اضافه کنید
آیا هنوز از مگس های عزادار رنج می برید؟ آن وقت شما با یک طاعون مداوم دست و پنجه نرم می کنید! در این صورت بهتر است نماتدها را بخرید و در گلدان رها کنید.

این کرم ها لارو مگس های عزادار را می خورند. به همین دلیل، نه تنها مگس های عزادار، بلکه نماتدها نیز خود به خود ناپدید می شوند. به محض تمام شدن همه لاروها، نماتدها دیگر تغذیه ندارند. که به مرور منجر به نماتدهای مرده می شود!

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *